سازگار ساختن معابر شهری از جمله عرض پیاده رو با نیازهای افراد معلول یکی از مهمترین مسائل در طراحی شهری می‌باشد. چرا که مشکلات موجود در طراحی شهری و معماری، یکی از بزرگترین موانع حضور افراد دارای معلولیت در فعالیت‌های اجتماعی است.
افراد معلول علیرغم برخورداری از قابلیت‌ها و توانایی‌های بسیار، به دلیل همین موانع فراوان با عدم تحرک و دسترسی به تسهیلات محیط شهری روبرو هستند و جامعه نیز بی‌بهره از نیروهای بالقوه آنان است.
سازگار ساختن محیط شهر با نیازهای افراد معلول جسمی و حرکتی در واقع بازگردانیدن این افراد به اجتماع، زندگی و فعالیت است که متاسفانه این مهم در کشور ما کمتر رعایت می‌گردد. بر اساس ضوابط و مقررات شهرسازی برای ساخت پیاده رو متناسب با افراد معلول چه نکاتی باید رعایت گردد؟ عرض پیاده رو برای معلولین چقدر باید باشد؟
عرض پیاده رو برای افراد معلول چقدر باید باشد؟
بر اساس مقررات و ضوابط شهرسازی و معماری نکات زیر جهت احداث پیاده رو متناسب با معلولین باید درنظر گرفته شود:
1) مسیر عبور افراد پیاده باید واضح، خوانا، پیوسته و بدون مانع باشد.
2) حداقل عرض مفید پیاده رو باید 125 سانتی‌متر باشد.
3) به منظور عبور دو صندلی چرخدار از کنار یکدیگر در یک پیاده رو پرتردد عرض آن باید حداقل 180 سانتی‌متر باشد.
4) با استفاده از امکانات، حداقل عرض پیاده روهای باریک باید به 90 سانتی‌متر رسانیده شود. این امکانات، شامل سرپوشیده کردن جوي آب، الحاق بخشی از سواره رو به پیاده رو، کاهش عرض باغچه‌هاي کنار پیاده رو و… است.
5) در محل‌هایی که به دلیل محدودیت‌هاي فضایی عرض پیاده رو 90 سانتی‌متر است، بهتر است در فاصله هر 50 متر، فضاي گردشی به عرض 90 سانتی‌متر و طول 200 سانتی‌متر به پیاده رو اضافه شود.
6) پیشنهاد می‌گردد حداقل عرض پیاده رو در مقابل ساختمان‌هاي عمومی نظیر مراکز آموزشی، درمانی، تفریحی و خرید به 300 سانتی‌متر افزایش یابد.
7) حداقل عرض مسیرهاي پیاده رو در مقابل جاذبه‌هایی مانند دکه‌هاي مطبوعات، ویترین مغازه‌ها و تابلوهاي تبلیغاتی 240 سانتی‌متر توصیه می‌شود.
8) شعاع حرکت پنجره‌ها و درهاي ساختمان‌هاي مجاور پیاده رو نباید در حریم مسیر پیاده قرار گیرد.
9) در اطراف موانع موجود در پیاده رو لازم است از هشدارهاي شنیداری استفاده شود.