مقالات

ضوابط بتن ریزی در سواحل جنوب ایران (بر اساس مبحث 9)

ضوابط بتن ریزی در مناطق ساحلی جنوب ایران
5/5 - (1 امتیاز)

در این مطلب نکات و ضوابط بتن ریزی در مناطق ساحلی جنوب ایران (خلیج فارس و دریای عمان) بر اساس مبحث 9 مقررات ملی ساختمان شرح داده شده است.

ضوابط اجرای بتن در مناطق ساحلی جنوب ایران

برای بتن ریزی در مناطق ساحلی جنوب ایران (مناطق ساحلی خلیج فارس و دریای عمان) نکات و ضوابط زیر باید رعایت گردد. این ضوابط در مبحث 9 مقررات ملی ساختمان (ویرایش سال 1392) صفحات 78 تا 80 شرح داده شده است که در ادامه همین مطلب قابل مشاهده می‌باشد.

نکات بتن ریزی در مناطق ساحلی جنوب ایران

3-8-9- ضوابط ویژه اجرای بتن در مناطق ساحلی خلیج فارس و دریای عمان

در مناطق ساحلی خلیج فارس و دریای عمان ضمن رعایت ضوابط بتن ریزی در هوای گرم (موضوع بند 9-8-2) موارد زیر نیز باید مراعات شوند.

1-3-8-9 مصالح مناسب به شرح فوق انتخاب و نسبت‌های اختلاط چنان تعیین گردند که از مصرف سیمان زیاد احتراز شده و نسبت آب به سیمان و نفوذپذیری کاهش یابند. در صورت لزوم استفاده از مواد افزودنی کاهش‌دهنده آب الزامی است.

2-3-8-9 از سیمان مناسب با گرمازایی کمتر، از جمله سیمان پرتلند نوع 2 و یا سیمان نوع 1 یا 2 همراه با پوزولان و یا سیمان‌های پرتلند آمیخته پوزولانی استفاده شود. مقدار و نوع پوزولان بستگی به نوع آن، موقعیت محیطی ساختمان و الزامات دوام دارد.

3-3-8-9 حداقل مقدار سیمان یا مواد سیمانی 350 کیلوگرم در متر مکعب بتن و حداکثر آن 425 کیلوگرم در متر مکعب بتن می‌باشد.

4-3-8-9 مقدار یون کلراید موجود در آب مصرفی بتن باید کمتر از ۵۰۰ قسمت در میلیون باشد. سایر خصوصیات آب مصرفی باید با ضوابط فصل دهم مطابقت داشته باشد.

5-3-8-9 استفاده از آب نمک‌دار به ویژه آب دریا برای شستشوی سنگدانه‌ها، تهیه بتن و عمل‌آوردن بتن مجاز نمی‌باشد.

6-3-8-9 حداکثر نسبت آب به مواد سیمانی (سیمان به علاوه مواد پوزولانی و یا مواد شبه سیمانی) 0/4 می‌باشد.

7-3-8-9 سنگدانه‌های مصرفی به ویژه سنگدانه‌های ریز باید به نحوی مناسب شسته و تمیز شوند.

8-3-8-9 حداکثر جذب آب سنگدانه‌های مصرفی در بتن می‌باید برای سنگدانه‌های درشت حداکثر 2/5 درصد و برای سنگدانه‌های ریز حداکثر 3 درصد باشد.

9-3-8-9 برای کاهش نفوذپذیری بتن، مخلوط بتن تازه باید از تراکم کافی برخوردار باشد و برای تأمین این منظور می‌باید ضمن کاهش نسبت آب به سیمان از افزودنی‌های کاهنده قوی آب استفاده شود.

10-3-8-9 نحوه نگهداری و انبار کردن میلگردها باید به صورتی باشد تا از آلوده‌شدن آن‌ها به مواد زیان‌آور، به ویژه آب و خاک آغشته به نمک‌ها و یون‌ها جلوگیری شود. میلگردهای آلوده به خاک، املاح و مواد زیان‌آور که از راه تماس با زمین و یا به علل دیگر دچار آلودگی شده‌اند، باید قبل از مصرف کاملا تمیز شده و زنگ آن زدوده شود. این میلگردها تنها در صورتی قابل استفاده هستند که خواص فیزیکی، مکانیکی و شیمیایی آن تغییر نکرده و طبق ویژگی‌های استاندارد باشد.

11-3-8-9 سیم‌هایی که برای بستن یا نگهداری آرماتورها در محل، به کار می‌روند باید کاملا به طرف داخل قالب خم شوند تا از میزان پوشش بتن روی آرماتور کاسته نشود.

12-3-8-9 حداقل ضخامت پوشش بتنی روی میلگردها میباید مطابق شرایط محیطی فوق العاده شدید باشد.

13-3-8-9 در تمامی بتن‌های مسلح حاشیه خلیج فارس و دریای عمان به منظور کنترل دوام بتن، آزمایش‌های جذب آب بتن و یا نفوذ آب الزامی است. حداکثر میزان مجاز جذب آب در آزمایش جذب آب بتن برابر با 2 درصد و حداکثر میزان مجاز نفوذ آب در آزمایش نفوذ آب برابر با 10 میلی‌متر است.

14-3-8-9 در تمامی بتن‌های مسلح سازه‌ای که تا فاصله 500 متر از حاشیه سواحل خلیج فارس و دریای عمان قرار دارند، به منظور کنترل دوام بتن، انجام آزمایش نفوذ تسریع شده یون کلراید و مقاومت الکتریکی اکیداً توصیه می‌گردد. حداکثر میزان RCMT و یا نظیر آن مانند (RCPT) مجاز شار عبوری در این آزمایش در بتن های فوق برابر با 2000 کولن می‌باشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *